Αχαρνών

Σε κατάσταση καθημερινής ομηρίας οι κάτοικοι — Μιλούν για μια «αόρατη» συνοικία, εγκαταλελειμμένη από τον Δήμο Αχαρνών

Η Βαρυμπόμπη, μια συνοικία με βαρύ ιστορικό και πολιτισμικό φορτίο στους πρόποδες της Πάρνηθας, μοιάζει να έχει περάσει στο περιθώριο της δημοτικής πραγματικότητας. Κάποτε προορισμός ανάπαυσης, καθαρής ατμόσφαιρας και αρχοντικής κατοικίας, σήμερα εξελίσσεται —σύμφωνα με τους ίδιους τους κατοίκους— σε «ζώνη χαμηλής προτεραιότητας», ένα άτυπο γκέτο όπου η έννομη τάξη, ο φωτισμός και η πρόληψη μοιάζουν είδη πολυτελείας.


Το τελευταίο διάστημα, και συγκεκριμένα μέσα σε λίγες εβδομάδες, καταγράφηκαν πολλαπλές απόπειρες διάρρηξης και εισβολές σε κατοικίες – ακόμα και σε ώρες που οι ένοικοι βρίσκονταν εντός. Η παρουσία εγκληματικών ομάδων φαίνεται να είναι πλέον σχεδόν καθημερινή, με ύποπτα οχήματα να σταθμεύουν έξω από σπίτια και σχολεία, να παρακολουθούν κινήσεις και να εξαφανίζονται μόλις γίνουν αντιληπτά. Τα περιστατικά εγκληματικότητας αυτά δεν είναι μεμονωμένα: αντιθέτως, οι μαρτυρίες κατοίκων συγκλίνουν στο ότι πρόκειται για οργανωμένη δράση, η οποία εκμεταλλεύεται την παντελή απουσία αστυνόμευσης και τη συνεχιζόμενη έλλειψη φωτισμού.


Σε ένα από τα πιο σοκαριστικά συμβάντα, διαρρήκτες εισέβαλαν σε σπίτι όπου διανυκτέρευε ηλικιωμένη γυναίκα. Οι δράστες πρόλαβαν να αφαιρέσουν τιμαλφή προτού τραπούν σε φυγή, όταν εκείνη τους αντιλήφθηκε. Οι κάμερες ασφαλείας της οικίας έχουν καταγράψει με καθαρότητα τα πρόσωπά τους – και παρότι το υλικό αυτό έχει παραδοθεί στις Αρχές, οι κάτοικοι δηλώνουν πως καμία σύλληψη δεν έχει πραγματοποιηθεί, ενώ δεν έχει υπάρξει ούτε αποτρεπτική παρουσία αστυνομικών δυνάμεων έκτοτε.

Από τις δεσμεύσεις στην αδράνεια

Η τελευταία ελπίδα για κάποια ουσιαστική παρέμβαση φάνηκε να γεννιέται στις 12 Μαΐου, όταν αντιπροσωπεία της Επιτροπής Κατοίκων Βαρυμπόμπης συναντήθηκε με τον Δήμαρχο Αχαρνών Στη διάρκεια της συνάντησης αυτής, παραδόθηκε αναλυτικός φάκελος, στον οποίο περιλαμβάνονταν:

Καταγραφή δεκάδων περιστατικών διαρρήξεων και απόπειρας διάρρηξης που έχουν σημειωθεί στην περιοχή τον τελευταίο χρόνο.
Επισήμανση και φωτογραφική τεκμηρίωση σημείων με ανεπαρκή ή ανύπαρκτο δημοτικό φωτισμό, που καθιστούν επικίνδυνη την κυκλοφορία κατοίκων και μαθητών, ιδιαίτερα κατά τις βραδινές ώρες.
Συγκεντρωμένες υπογραφές εκατοντάδων κατοίκων, οι οποίοι ζητούν θεσμική παρέμβαση και ανάληψη ευθύνης από τον Δήμο και τα συναρμόδια όργανα.
Παρά τις προφορικές διαβεβαιώσεις ότι τα προβλήματα θα αντιμετωπιστούν «άμεσα», έχουν περάσει πέντε ολόκληρες εβδομάδες χωρίς την παραμικρή ενέργεια. Ούτε μια επιπλέον περιπολία, ούτε ένας νέος προβολέας, ούτε μια πινακίδα, ούτε ένας δημοτικός υπάλληλος δεν εμφανίστηκε, επιτελώντας στοιχειώδη πρόληψη.

Οι κάτοικοι δεν ζητούν τίποτα περισσότερο από όσα παρέχονται σε κάθε άλλη γειτονιά:


Αστυνόμευση, μέσω ενίσχυσης των περιπολιών ΔΙ.ΑΣ. και ΟΠΚΕ σε τυχαία αλλά και τακτά χρονικά διαστήματα
Αποκατάσταση του δημοτικού φωτισμού, κυρίως σε περάσματα και δρόμους με καταγεγραμμένη εγκληματικότητα
Μέτρα πυροπροστασίας, ενόψει της θερινής περιόδου, σε μια περιοχή με δασικό χαρακτήρα και ιστορικά φορτίο από τις πυρκαγιές
Περιορισμό των αυτοσχέδιων αγώνων και των «κόντρα», που, εκτός από την ηχορύπανση, προκαλούν επικινδυνότητα για τους πεζούς και τα οχήματα
Ωστόσο, όπως σημειώνουν, η Βαρυμπόμπη εξακολουθεί να λειτουργεί σαν «τυφλό σημείο» για τη Δημοτική Αρχή, χωρίς πολιτική βούληση για ουσιαστική παρέμβαση. Και όλα αυτά, σε μια περιοχή που πληρώνει κανονικά δημοτικά τέλη, που φιλοξενεί σχολικές μονάδες, και όπου καθημερινά μεγαλώνουν παιδιά και ζουν οικογένειες.

«Δεν είμαστε γειτονιά δεύτερης κατηγορίας»

Το κλίμα που διαμορφώνεται είναι αυτό μιας περιοχής σε ιδιότυπη απομόνωση, όπου οι κάτοικοι καλούνται να «αυτοδιαχειριστούν» την ασφάλειά τους, με κάμερες, προβολείς και ομάδες γειτονιάς, λες και δεν ανήκουν σε έναν οργανωμένο Δήμο αλλά σε κάποιον εγκαταλελειμμένο οικισμό.

«Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε μέσα στον φόβο. Δεν γίνεται να πληρώνουμε δημοτικά τέλη και να νιώθουμε ξεχασμένοι. Η Βαρυμπόμπη δεν είναι γειτονιά δεύτερης κατηγορίας», λένε χαρακτηριστικά μέλη της Επιτροπής. Σε μια εποχή που η δημόσια ασφάλεια απασχολεί τον εθνικό διάλογο και όπου η πρόληψη έχει αναδειχθεί σε βασική προτεραιότητα κάθε δομής, η εγκατάλειψη της Βαρυμπόμπης δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ούτε με όρους κόστους, ούτε με τεχνικές εκκρεμότητες.