Νέο κύμα διασταυρώσεων σε 2,8 εκατομμύρια φορολογουμένους με εισόδημα από 10.000 έως 20.000 ευρώ θα "τρέξει" η ΑΑΔΕ, για τον εντοπισμό περιπτώσεων που δηλώνουν χαμηλά εισοδήματα ενώ πραγματοποιούν μεγάλες δαπάνες, οι οποίες μπορεί να φτάνουν ακόμα και το ποσό των 200.000 ευρώ.
Από τις διασταυρώσεις, θα εξεταστεί η αναλογία φορολογητέων εισοδημάτων και δαπανών προκειμένου να αποκαλυφθούν κρούσματα φοροδιαφυγής. Οι έλεγχοι για κρυφά εισοδήματα αφορούν ελεύθερους επαγγελματίες, μισθωτούς, συνταξιούχους και εισοδηματίες που βρίσκονται στη συγκεκριμένη εισοδηματική κλίμακα των 10.000-20.000 ευρώ.
Όπως αποκαλύπτει στο Επιχειρησιακό Σχέδιο της ΑΑΔΕ, η Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών και Προσδιορισμού Φορολογικού Κενού θα προχωρήσει κατά την τρέχουσα χρονιά σε "Μελέτη - Διασταύρωση Εισοδημάτων 10.000 - 20.000 ευρώ με Δηλωθείσες Δαπάνες". Από τον περυσινό έλεγχο σε εισοδήματα κάτω των 10.000 ευρώ ,εντοπίστηκαν 800 φορολογούμενοι που βρέθηκαν με δεκαπλάσιες δαπάνες. Παράλληλα εντοπίστηκαν και περιπτώσεις με ετήσιες δαπάνες διαβίωσης που προσεγγίζουν τα 100.000 ευρώ και εμβάσματα στο εξωτερικό ανάλογου ύψους.
Τι θα ψάξει η εφορία
Ο ελεγκτικός μηχανισμός θα προχωρήσει σε διασταυρώσεις πληροφοριών και στοιχείων που διαθέτει για ηλεκτρονικές πληρωμές αγαθών και υπηρεσιών, αγορές περιουσιακών στοιχείων (ακίνητων, αυτοκινήτων), δάνεια, μεταβολές στις καταθέσεις, συναλλαγές με πιστωτικές κάρτες, δαπάνες σε ιδιωτικά θεραπευτήρια, δίδακτρα σε ιδιωτικά σχολεία, ασφαλιστήρια συμβόλαια, πληρωμές λογαριασμών κινητής τηλεφωνίας και ηλεκτρικού ρεύματος που υπερβαίνουν το ποσό των 1.000 ευρώ, ακόμα και για κρατήσεις σε ακίνητα τύπου Airbnb. Με την αντιπαραβολή των δηλωθέντων εισοδημάτων με το κόστος διαβίωσης, η ΑΑΔΕ στοχεύει στον εντοπισμό φορολογουμένων που κρύβουν τα πραγματικά τους εισοδήματα καθώς εμφανίζουν πολύ μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις δαπάνες και στα έσοδά τους.
Έμμεσες τεχνικές ελέγχου
Για τις διασταυρώσεις οι ελεγκτές της ΑΑΔΕ θα αξιοποιήσουν τις έμμεσες τεχνικές ελέγχου. Στα φυσικά πρόσωπα οι έμμεσες τεχνικές ελέγχου χρησιμοποιούνται όταν το ποσό του δηλούμενου εισοδήματος δεν επαρκεί για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης, ή όταν υπάρχει περίπτωση προσαύξησης περιουσίας η οποία δεν καλύπτεται από το δηλούμενο εισόδημα. Οι φορολογούμενοι που θα εντοπιστούν να έχουν δηλώσει στοιχεία που μειώνουν τον φόρο εισοδήματος, θα κληθούν για εξηγήσεις ,προσκομίζοντας τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Εφόσον δεν δώσουν πειστικές εξηγήσεις , θα βρεθούν αντιμέτωποι με φόρους και πρόστιμα για απόκρυψη φορολογητέας ύλης.
Οι έμμεσες τεχνικές που θα εφαρμοστούν είναι οι εξής:
1. Η αρχή των αναλογιών: Με την μέθοδο αυτή προσδιορίζονται τα έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα, οι εκροές και τα φορολογητέα κέρδη του ελεγχόμενου προσώπου βάσει αναλογιών και ιδίως, του περιθωρίου μικτού κέρδους.
2. Η αρχή ανάλυσης ρευστότητας του φορολογούμενου: Η τεχνική προσδιορίζει τη φορολογητέα ύλη αναλύοντας τα έσοδα (φορολογητέα και μη), τις αγορές και δαπάνες (επαγγελματικές, ατομικές και οικογενειακές) και τις αυξήσεις και μειώσεις των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων (επαγγελματικών, ατομικών και οικογενειακών) του φορολογούμενου φυσικού προσώπου.
3. Η αρχή της καθαρής θέσης του φορολογούμενου: Η τεχνική αυτή αναδημιουργεί το οικονομικό ιστορικό του φορολογούμενου φυσικού προσώπου και προσδιορίζει φορολογητέα ύλη, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα περιουσιακά στοιχεία και τα διαθέσιμα κεφάλαια προσωπικά, οικογενειακά, επαγγελματικά, τις διάφορες απαιτήσεις προσωπικές, οικογενειακές, επαγγελματικές (ενεργητικό), τις υποχρεώσεις προσωπικές, οικογενειακές ή επαγγελματικές (παθητικό), τις ατομικές, οικογενειακές και επαγγελματικές δαπάνες ως και τα εισοδήματα από λοιπές πηγές (ατομικά και οικογενειακά).
4. Η αρχή της σχέσης τιμής πώλησης προς το συνολικό όγκο κύκλου εργασιών: Με την μέθοδο αυτή προσδιορίζονται τα έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα αξιοποιώντας τη σχέση της τιμής πώλησης προς το συνολικό όγκο κύκλου εργασιών.
5. Η αρχή του ύψους των τραπεζικών καταθέσεων και των δαπανών σε μετρητά: Η τεχνική αυτή προσδιορίζει φορολογητέα ύλη παρακολουθώντας την κίνηση των (διαθεσίμων) κεφαλαίων του φορολογούμενου, του/της συζύγου και των προστατευομένων μελών αυτών, είτε με την κατάθεση αυτών σε χρηματοπιστωτικούς λογαριασμούς είτε με την ανάλωση τους σε διάφορες συναλλαγές με χρήση μετρητών.
