![]()
Η οριοθέτηση-διευθέτηση του ρέματος Ραφήνας είναι ένα θέμα που μας έχει απασχολήσει και στο παρελθόν. Επανέρχεται πάλι στην τοπική επικαιρότητα με αφορμή την ανάρτηση της επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης περί νίκης της παράταξής της. Κανένα πρόβλημα μέχρι εδώ. Σε ελεύθερη χώρα ζούμε, ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει. Ο Δήμαρχος απάντησε στους ισχυρισμούς της (1), ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Γ. Παραχεράκης κατέγραψε όλες τις ενέργειες που διαχρονικά έχει κάνει ο Δήμος (2) και εκεί που νόμιζα ότι το θέμα εξαντλήθηκε, βλέπω ανάρτηση του προέδρου του κοινοτικού συμβουλίου Σπάτων, που μεταξύ άλλων παραποιεί -για άλλη μία φορά- τα λεγόμενά μου.
Το αστείο (ή και τραγικό, όπως το δει κανείς) είναι πως την ίδια ακριβώς παραποίηση έχει ξανακάνει στο παρελθόν σε συνεδρίαση του συμβουλίου. Τότε μάλιστα είχα πάρει τον λόγο και γραμμή γραμμή, λέξη λέξη του διάβασα την δημοσίευσή μου. Εις μάτην.
Για να μην δημιουργούνται όμως εντυπώσεις οφείλω, έστω επιγραμματικά, να σχολιάσω τις ανακρίβειες (επιεικής χαρακτηρισμός) που αφορούν εμένα προσωπικά.
"Πανηγύρι" αποκαλώ την διαδικασία που ακολούθησε ο πρόεδρος του κοινοτικού συμβουλίου στην συνεδρίαση του Δεκέμβριου '19 και όχι φυσικά το θέμα αυτό καθαυτό. Γιατί την αποκαλώ έτσι;
-Κατατέθηκαν ψηφίσματα νομικού κυρίως χαρακτήρα χωρίς προηγούμενη ενημέρωση του σώματος. Στο εισηγητικό σημείωμα που αποστέλλεται πριν τις συνεδριάσεις δεν γινόταν καμιά αναφορά σε κανένα από τα ψηφίσματα που κατατέθηκαν. Προφανώς με αυτόν το κουτοπόνηρο τρόπο, θεώρησε πως θα μας αιφνιδιάσει.
-Το κλίμα εντός της συνεδρίασης. Την συζήτηση μονοπώλησαν μέλη/φίλοι της παράταξης ΑΝΑΣΣΑ εκτοξεύοντας ασυνάρτητες καταγγελίες προς κάθε κατεύθυνση δυναμιτίζοντας το κλίμα. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που αργότερα αποτέλεσαν μέλη της επιτροπής που συστάθηκε στα τέλη Μαΐου από τον πρόεδρο του σώματος και φυσικά αρνηθήκαμε να συμμετέχουμε.
-Και το κερασάκι. Η "Λαϊκή Συσπείρωση" κατέθεσε δικό της ψήφισμα που ζητούσε συνολική απόρριψη της μελέτης το οποίο δεν είχαν κανένα πρόβλημα να υπερψηφίσουν. Μέσα σε όλο αυτό το συνονθύλευμα ψηφισμάτων, υποθέτω είπαν, δεν απορρίπτουμε και συνολικά το έργο να ξεμπερδεύουμε; Οι άνθρωποι ήθελαν (και θέλουν) την δημιουργία κλίματος, δεν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά. Οι πράξεις τους δεν έχουν καμιά λογική.
Γίναμε μάρτυρες ενός στημένου παιχνιδιού εντυπώσεων που μοναδικό στόχο φαίνεται πως είχε να πλήξει επικοινωνιακά την δημοτική αρχή. Ή τουλάχιστον, κάπως έτσι το είχαν στο μυαλό τους. Δήλωσα “παρών” σε κάθε ένα από τα ψηφίσματα, εκφράζοντας την διαφωνία μου επί της διαδικασίας. Εξού και ο χαρακτηρισμός "πανηγύρι" τον οποίο προφανώς υποστηρίζω ακόμη. Βέβαια τώρα που το σκέφτομαι, μάλλον είναι ήπιος. Πόσο πιο απλά να το εξηγήσει κανείς.
Ο πρόεδρος επίσης γράφει, πως θεώρησα την διευθέτηση-οριοθέτηση του Ρέματος δημόσιο κτήμα και πως τόνισα ότι η διεκδίκηση των ιδιοκτητών από το Ελληνικό Δημόσιο λύνετε μόνο μέσω των Ελληνικών δικαστηρίων. Αυτό που αναφέρει είναι μια υποσημείωση του κειμένου μου που περιγράφει την διαδικασία γενικά. Σημειώστε πως τον Δεκέμβριο του '19 δεν είχαμε στα χέρια μας κτηματολογικούς χάρτες, δεν γνωρίζαμε δηλαδή τι απαλλοτριώνεται και τι όχι. Περιέγραψα επιγραμματικά ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται συνήθως σε τέτοιου είδους έργα (εκδίκαση προσφυγών-δημοσιοποίηση απαλλοτριώσεων-διευθέτηση αντιρρήσεων δικαστικά) και σημείωσα πως υπάρχει περίπτωση διεκδικήσεων του δημοσίου λόγω της ιδιαιτερότητας των ρεμάτων. Δεν είχα καμιά πρόθεση να δώσω νομικές συμβουλές. Προφανώς και ισχύουν σαν γενικός κανόνας.
Αυτό που αναφέρεται ως νίκη είναι πως μετά την παραλαβή των προσωρινών κτηματολογικών πινάκων (Μάρτιος ΄20), βρέθηκε όντως το δημόσιο να διεκδικεί εκτάσεις από μερικούς ιδιοκτήτες (όχι σε όλο το μήκος του ρέματος). Ο Δήμος αυτό που έκανε είναι να αποστείλει στο Υπουργείο (τον περασμένο Ιούνιο) αίτημα με αναφορά στους παλιούς τίτλους ιδιοκτησίας, ώστε να διορθωθούν οι κτηματολογικοί πίνακες και να γλιτώσουν οι άνθρωποι την ταλαιπωρία ενστάσεων. Έκανε δηλαδή την δουλειά του. Αυτή είναι η ιστορία. Τώρα θέλουν να μας πείσουν πως η τόση φασαρία με ψηφίσματα, εντάσεις, προσωπικές επιθέσεις και επιτροπές (που τώρα μαθαίνουμε ότι λειτούργησαν, γιατί μέχρι σήμερα, ούτε τελεία δεν μας έχει αποσταλεί), έγινε για ένα κείμενο τεσσάρων (4) παραγράφων. Και μάλιστα το κείμενο αυτό υπαγορεύτηκε στον νομικό σύμβουλο του Δήμου και στον επί 7 συναπτά έτη δήμαρχο Σπάτων-Αρτέμιδας από τον Τάσο τον Φράγκο. Τι να σας πω, ο καθείς εξάγει τα συμπεράσματά του.
Συμπερασματικά. Το λυπηρό δυστυχώς είναι πως πίστευα -αφελώς όπως φαίνεται- πως μετά το "χαστούκι" που δέχθηκε ο πρόεδρος από συμβούλους της παράταξης του με την καταψήφιση της πρότασης του για εισαγγελική παρέμβαση στο θέμα του Γι'αλλού (συνεδρίαση Ιουλίου '20), θα σταματούσε να είναι ένα απλό αντιπολιτευτικό εργαλείο στα χέρια της επικεφαλής της παράταξης του. Μάλιστα το προηγούμενο διάστημα είχε αρχίσει να φαίνεται πως θα άφηνε πίσω τις αντιπολιτευτικές κορώνες και θα αποκτούσε σιγά σιγά ένα πιο ομαδικό πνεύμα. Φευ.
Μεγάλη εμπειρία στα κοινά δεν έχω, δυστυχώς ζώντας μακριά από τον τόπο μου για μια δεκαετία, ήταν αδύνατον να έχω καλή εικόνα της τοπικής πολιτικής σκηνής. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν περίμενα πως η πολιτική αντιπαράθεση θα γινόταν σε αυτό το επίπεδο. Πόσο κρίμα να σπαταλάμε έτσι τον χρόνο και την ενέργειά μας.
Όπως όλοι μας, έτσι και στην αντιπολίτευση πρέπει επιτέλους να κάνουν την αυτοκριτική τους. Χάνουν τις εκλογές, φταίνε δημοσιεύματα. Τους εγκαταλείπουν σύμβουλοι, φταίνε οι σύμβουλοι. Τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως οι σύμβουλοι που τους εγκατέλειψαν είναι στην πλειοψηφία τους νέοι άνθρωποι που ασχολούνται με τα κοινά για πρώτη φορά.
Είχαν μια χρυσή ευκαιρία με τα κοινοτικά συμβούλια. Χάρη στην χαλαρή ψήφο στις κοινοτικές εκλογές και φυσικά στον εκλογικό αγώνα που έκαναν, πέτυχαν να πάρουν την πλειοψηφία στα συμβούλια και των δύο κοινοτήτων. Και μπράβο λέω εγώ. Και τι έκαναν με την ευκαιρία που τους δόθηκε; Αντί να χρησιμοποιήσουν έναν θεσμό που κατά γενική ομολογία είναι υποβαθμισμένος, αλλά με μεγάλο βαθμό ελευθερίας ως προς την θεματολογία και την συμμετοχή των πολιτών, περιορίστηκαν στο να τα μετατρέψουν σε αρένα αντιπαράθεσης και να προτείνουν πράγματα που είτε είναι ανεφάρμοστα, είτε είναι ήδη προγραμματισμένα ώστε να τα πλασάρουν ως "νίκες".
Αλλά έτσι, δεν κάνουμε δουλίτσα…
ΥΓ. Πριν αποφασίσω να συντάξω το παρόν, επικοινώνησα με τον πρόεδρο Αν. Φράγκο και του ζήτησα να ανασκευάσει τις αναφορές του προς το πρόσωπό μου. Δεν το έκανε γιατί προφανώς τον ενδιαφέρουν περισσότερο οι εντυπώσεις από την πραγματικότητα.
